Wolę być samotnym wilkiem, niż płaszczącym się psem.

Siedzą zajączek, wilk i żółw. Na stole stoi butelka wódki. Zwierzęta stwierdziły, że to za mało i trzeba kupić więcej. Wilk z zającem od razu wskazali na żółwia: - No dobra, pójdę, ale nie możecie w tym czasie wypić ani kropelki. Mija tydzień, żółwia nie ma, więc wilk mówi: - Pijemy. - Obiecaliśmy żółwiowi, że nie będziemy pić bez niego - mówi zajączek. Tak minął 2 i 3 tydzień. W końcu zajączek bierze butelkę do ręki z zamiarem otwarcia, a tu żółw wygląda zza krzaka i mówi: - Bo nie pójdę!

Świat należy do silnych, przyjacielu! Nasza egzystencja oparta jest na zasadzie, że silni rosną w siłę, pożerając słabszych. Musimy się z tym pogodzić. To zupełnie normalne. Poniekąd prawo przyrody. Króliki je akceptują i wiedzą, że rola silnych przypada wilkom. Same zaś są sprytne, płochliwe i zwinne, kopią nory i kryją się, gdy wilk jest w pobliżu. Jeżeli przetrwają, gra toczy się dalej. Znają swoje miejsce. Na pewno żaden nie rzuci się na wilka. Bo to nie byłoby rozsądne, prawda?

- Witaj Czerwony Kapturku, mówi wilk - Pierożków Ci z babcią przyniosłem. - Oj dziękuję, jakie pyszne! Z czym one są? - Przecież powiedziałem, że z babcią.

Wolę być samotnym wilkiem, niż płaszczącym się psem.