Niech zgadnę... wmawiasz sobie, że go nie kochasz ale: jesteś zazdrosna a każdą która z nim gada myślisz o nim na okrągło i smucisz się jak się do Ciebie nie odzywa... i co? nadal twierdzisz, ze go nie kochasz?

Jest tak samo, może tylko trochę smutno, i nie mówisz już dobranoc i nie mogę przez to usnąć.

Przykre... Patrzę na dziewczynę, której właśnie pękło serce, a na dodatek patrzę w lustro.

Tak się płacze, gdy kogoś się bardzo kocha albo kocha, a kochać nie powinno. Z bezsilności się wtedy płacze.

Bolesne wspomnienia same przychodzą i pociągają za sobą cały sznur moich chorych myśli. Czuję, że jestem całkowicie sama, odepchnięta, niezrozumiana. Cały świat przeciw mnie jednej. Jestem do niczego.