Udaję radość, której we mnie nie ma, ukrywam smutek, żeby nie martwić tych, którzy mnie kochają.

Świadomość miłości bez wzajemności jest, dla duszy cierpiącej w otchłani niemożliwych marzeń, zbyt rzeczywistym. Bólem niewypowiedzianej tęsknoty. Jakie to smutne, że ktoś, dla kogo zrobiłbyś wszystko, nie zrobi dla Ciebie nic.

Żeby wreszcie zdarzyło się w moim życiu coś, co sprawi, że przestane być tak cholernie smutna.

Miłość
chmurna durna niedojrzała
nie jednemu człowiekowi
skrzydła połamała. (-)

Olewasz mnie akurat w najtrudniejszych dla mnie chwilach.