Może po to spotykamy ból i mroki, byśmy w ogóle byli w stanie współczuć i wspomagać?

Miłość? pfff. jak będę chciała pocierpieć, przytrzasnę sobie palce drzwiami.

Człowiek inteligentny powinien cierpieć tylko dla osoby tego wartej.

Zagłuszanie bólu na jakiś czas sprawia, że powraca ze zdwojoną siłą.

Nie ma nic z wyjątkiem cierpienia i żalu, gdy myślimy o rzeczach i ludziach, których nie możemy mieć, o możliwościach, których nigdy nie zyskamy.