Niektórzy mnie witają i wpadają w objęcia, z nimi dobrze wychodzisz jak z rodziną na zdjęciach.

Chodź, opowiem Ci o moim życiu. O miłości, która miała trwać wiecznie. O przyjaźni, której nie było. O bliskich mi osobach, które nagle odeszły.

Prawdziwa przyjaźń nie wymaga nie oczekuje i przetrwa wszytko.

Jeśli ma się przyjaciół, a mimo to wszystko się traci,
jest oczywiste, że przyjaciele ponoszą winę.
Za to, co uczynili, względnie za to, czego nie uczynili.
Za to, że nie wiedzieli, co należy uczynić.

Nie idź za mną, bo nie umiem prowadzić.
Nie idź przede mną, bo mogę za Tobą nie nadążyć.
Idź po prostu obok mnie i bądź moim przyjacielem.