Za euforię i wszystko czego mi brak...

Znowu nie mogłam spać. Leżałam ze słuchawkami w uszach i myślałam o marzeniach, których nie spełniłam. O ludziach, których nie chce pamiętać.

Trochę dziwnie patrzeć codziennie na inne osoby, którym spełniają się moje marzenia.

Wieczorem, zmęczona codziennym udawaniem, że wszystko jest ok, wracałam do domu. Herbata, książka i marzenia o lepszym życiu. Czasami popłynęła jakaś łza, bo zmęczona już powieka nie zdołała jej utrzymać. Po niej pojawiały się kolejne. Przynajmniej ona nie była samotna..

Sny są naszym drugim życiem. Czasami widzimy w nich rzeczy, których naprawdę pragniemy.