Najgorszą chorobą nie jest trąd, czy gruźlica, ale świadomość, że jest się nikomu niepotrzebnym przez nikogo nie kochanym, przez wszystkich opuszczonym
Życie składa się z chwil. Ulotnych, niezapomnianych, takich, których nie chce się pamiętać i takich, które wgryzają się w świadomość i nie mają za żadną cenę ochoty jej opuścić.
Nie chcę żyć ciągle w cieniu własnych problemów. Ciężko jest pogodzić się z przeszłością, która tak bardzo bolała. Chcesz zapomnieć, ale świadomość na to nie pozwala...
Czasami mam ochotę rzucić wszystko i uciec gdzieś daleko, tak aby nikt nie wiedział gdzie jestem i co się ze mną dzieje. Jedyne co mnie tu trzyma to świadomość tego, że są tu osoby tak zajebiste, że nie mogłabym tak po prostu odejść