Ale człowiek taki już jest, pocieszyła się. Zastępuje strachem większą część swoich emocji.

Bo widzisz, kiedy już będę mogła oddychać, to trzeba będzie żyć. A ja tak bardzo boję się życia.

Boję się, że już nigdy cię nie przytulę, nie pocałuje, nie zobaczę, że Cię stracę...

Ale nie w tym rzecz, żeby być bez strachu. To niemożliwe. To nauka, jak kontrolować strach i jak być od niego wolnym, w tym sęk.

Nie odkładaj trudnych decyzji na jutro, nawet jeśli wiesz, że przyniosą ból. Jutro nie sprawi, że będzie łatwiej. Sprawi, że będziesz sparaliżowana strachem jeden dzień dłużej.