Przeszłość ewidentnie smuci, teraźniejszość cholernie przytłacza. Natomiast przyszłość okropnie mnie przeraża.

Kiedyś chciałam się zakochać, zakochałam się, żałuje. Czemu ? - Bo nie potrafię znieść ciągłego smutku, potoku łez i załamania nerwowego, gdy w głowie słyszę: on już ma swoją księżniczkę...

Wróciłam do domu smutna, zmęczona, zawinęłam się w kocyk. otworzyłam buteleczkę martini... Potem w tym kocyku widziano mnie w trzech klubach nocnych...

Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi.

Niektórzy ludzie mają chyba smutne życie, bo wtrącają się do innych, do tych szczęśliwych. Psując im to na co sobie zapracowali.