Nie chcę być mężczyzną. Chcę być gniewnym nastolatkiem, który nie umie poradzić sobie z wewnętrznymi demonami i dlatego wyżywa się werbalnie na innych.

Skąd pochodzi ten bezrozumny gniew, wzbierający na widok cudzego szczęścia i zadowolenia, ta rosnąca pogarda dla ludzi i pragnienie zadania im bólu?

Człowiek jest jak ocean Spokojny i opanowany, dopóki niezależne od niego czynniki, nie wzbudzą w nim fali gniewu

Dobrze czuć gniew. Lepiej niż być na skraju łez.

W miłości i gniewie co człek czyni nie wie.