Nie boję się natury, nie brzydzę się robakami, lubię spędzać czas na wsi, jednak boję się powiedzieć co tak naprawdę myślę, po prostu boję się ludzi i ich reakcji .

Ludzie bywają tak prości i niewinni w braku świadomości, jakie chujowe potrafi być życie... że aż mnie rozczulają :)

Ludzie zauważają kolory dnia jedynie na jego początku i końcu, choć dla mnie jest oczywiste, że zmieniają się one z każdą chwilą, w całej mnogości odcieni i tonacji. Jedna godzina może się składać z tysięcy różnych barw. Woskowych żółcieni i chmurnych błękitów. Mrocznych ciemności.

Małych ludzi Pan Bóg stworzył, a duże osły same porosły.

Teoretycznie życie jest piękne. Praktycznie? Patologia i małpy.