Może jutro zniknę, lecz w tej sekundzie oddycham, o jutrze nie myślę, bo jeszcze przede mną dzisiaj.

Tymczasowo nie istnieję.

Co byś zrobił, kiedy dowiedziałbyś się, że mnie już nie ma że nie ma tej, która tak Cię denerwowała, tej która poświęciłaby Ci cały swój czas, tej dla której byłeś wszystkim? No co byś zrobił...?

Niech mnie ktoś pierdzielnie w łeb, jak znowu pozwolę mu się odezwać po tygodniu wchłonięcia przez czarna dziurę, tak bez żadnych konsekwencji, ok?

Gdybym zniknęła tak z dnia na dzień. Urwałabym kontakt z wszystkimi, tak po prostu ich olała, wątpię, żeby ktokolwiek kto zauważył i żeby moje odejście wzbudziło w kimś niepokój, strach, czy smutek. Byłoby to tak samo mało ważne dla innych, jak ominięcie ślimaka na chodniku.