Najbardziej wkurrwia mnie zachowanie ludzi, którzy widzą Cie tylko wtedy gdy czegoś potrzebują.

Tylu znajomych na fb, a nie ma z kim popisać.

Musisz iść z rytmem ulicy, trzymać z tymi, na których możesz liczyć!

Nie żałuje żadnej znajomości, bo nawet fałszywe mordy mnie czegoś nauczyły.

Codziennie spotykam ludzi, niby znajomych a obcych, wymieniamy parę zdań i każdy z nas idzie w swoją stronę. Mam wrażenie, że nasze kontakty są niczym gra na scenie. Słowa nie płyną z głębi serca, a kurtyna przecież za chwilę i tak spadnie. Na tej scenie czuję się chyba jeszcze bardziej samotna niż zamknięta sama w pokoju, wsłuchując się w ciszę czy niedotyczące mnie rozmowy dobiegające zza okna.