Serce nie sługa przecież, I nie chce słuchać przekleństw, I nie chce widzieć łez i nie bądź smutna więcej!

Było miło.. ii się zepsuło.. jak zawsze.

Pozwól naprawić mi, to co we mnie zepsute, a będę Twoja jak tylko pokonam smutek.

Gdyby oczy nie płakały, a usta wciąż się śmiały.

Smutek, zesłany przez Boga, przynosi jednocześnie pocieszenie i siłę ducha. Tylko te zmartwienia, które sami sobie stwarzamy przez własną głupotę lub niegodziwość, są najcięższe do zniesienia.