Tak się płacze, gdy kogoś się bardzo kocha albo kocha, a kochać nie powinno. Z bezsilności się wtedy płacze.

Bolesne wspomnienia same przychodzą i pociągają za sobą cały sznur moich chorych myśli. Czuję, że jestem całkowicie sama, odepchnięta, niezrozumiana. Cały świat przeciw mnie jednej. Jestem do niczego.

Smutny kosz na śmieci

Może umiem tylko ranić, dławić w sobie smutek?

Twoje szczęście zawsze było moim, ale nie potrafię uśmiechać się kiedy widzę Ciebie razem z nią.