Mam taki charakter, który czasem łatwo skrzywdzić i choć nie widać ran, na pewno pozostaną blizny.

Jestem kobietą. Moja wrażliwość powodowała, że nie umiałam sobie bez Ciebie znaleźć miejsca. Jak to jest, kiedy stajesz się na chwilę czyimś kosmosem? Kiedy do szczęścia, do życia, potrzebuje tylko Ciebie?

Za bardzo wrażliwa, za mało twarda, dziecinnie naiwna, głupio uparta.

Jak tu żyć z czułym sercem na takim świecie?

Rozmawiają dwie blondynki: - Wiesz, zastanawiałam się, jaki jest szczyt wrażliwości? - Przeziębić się na skutek zimnego przyjęcia?