Nie wiem co takiego w Tobie jest, ale gdy z Tobą piszę to od razu poprawia mi się humor.

Czasem kiedy mówię: u mnie w porządku, chciałabym, żeby ktoś spojrzał mi w oczy, uściskał mnie mocno i powiedział: wiem, że wcale tak nie jest.

Nie dociera do mnie to że mnie zostawiłeś.. tak po prostu.

Szaro, buro i ponuro. Z tej okazji proponuję pozostać w pidżamie.

Każdy z nas kogoś stracił. Obojętnie czy to była babcia, tata czy przyjaciel. I nie chodzi mi tu o stratę tymczasową. Czyli taką, gdzie po jakimś czasie odzyskamy daną osobę. Chodzi o najgorszą stratę w życiu człowieka - mianowicie o śmierć. Jej nie da się cofnąć. Nie można nacisnąć przycisku powrotu, głupiej strzałki skierowanej w lewą stronę, durnego "wstecz". Nie można, po prostu nie można.