Człowiek wmówił sobie, że ma za krótkie życie, w związku z czym zwykł się tłumaczyć ustawicznym brakiem czasu. Tylko, powiedzmy, gdyby żył dwa razy dłużej, miałby go więcej? Wątpię. Jeśliby komuś udało się skonstruować zegar, który odmierzałby człowiekowi czas zmarnowany, pusty, i czas pełny, poświęcony jakiemuś pożytkowi, choćby własnemu, okazałoby się, że większość życia zmarnował. Więc może i tak życie dane jest nam w nadmiarze.

Która godzina, bo już wpół do dwudziestej?

Czas leczy rany, taa, chuja jest w tym prawdy. Każdy dzień od tamtej chwili niczego nie jest warty.

Jak należy prawidłowo siedzieć w pracy? KRÓTKO!

Prawdziwej miłości się nie znajduje, ją się buduje każdego dnia i nocy...