Podsycamy w sobie ból, bo to jedyne, co nam zostało.

Znaczy, mam zostawić trochę łyskacza, żeby rzeczywistość mniej boleśnie gryzła?

Jest bardzo cienka granica między przyjemnością, a bólem. To dwie strony tej samej monety, jedna nie istnieje bez drugiej.

Czasami nasze życie zmienia się tak szybko, że za tą zmianą nie nadążają umysły i serca. I kiedy tęsknimy za tym, co było, właśnie wtedy czujemy największy ból.

Ludzie ranią tak mocno, jak ich kochasz.