Tak, martwię się o Ciebie. A wiesz czemu? Bo są tacy ludzie w życiu, na których szczęściu zależy Ci bardziej, niż na swoim.

Nie sztuką powiedzieć: Jestem!. Trzeba jeszcze być.

Jeśli ktoś potrafi zasnąć wiedząc, że płaczesz, cierpisz albo nie wróciłeś jeszcze bezpiecznie do domu to znaczy, że bardzo mało dla niego znaczysz.

Chciałabym Ci coś takiego zrobić, żebyś nie mógł beze mnie żyć, żebyś nie mógł o mnie zapomnieć.

Ale dzieliliśmy chwile, które trwać będą do końca.