W teatrze... Jasio mówi do mamy: - ale nudna sztuka. - to czemu bijesz brawo? - bo się skończyła.

Życie nie jest romansem, przedstawieniem w teatrze czy działalnością, lecz trudną sytuacją.

Mam skłonność do życia we śnie, do zmyślania sobie ludzi i sytuacji, do urabiania życia na kształt teatru, do nierzeczywistości.

Gdzie wychodzisz? Idę do teatru trochę się odchamić... Przed teatrem : Nieczynne. Poszliśmy do pubu trochę się odmóżdżyć.

O ludziach, na których naprawdę nam zależało nie zapominamy nigdy. Oni zawsze gdzieś tam siedzą w naszej głowie. Mijając ich na ulicy możemy odwracać głowę, spoglądać w ekran telefonu lub po prostu udawać, że ich nie znamy. To tylko teatr. W rzeczywistości te osoby są bardzo ważnym elementem naszych wspomnień. Przywołujmy je w myślach i uśmiechamy się wtedy sami do siebie.