O ludziach, na których naprawdę nam zależało nie zapominamy nigdy. Oni zawsze gdzieś tam siedzą w naszej głowie. Mijając ich na ulicy możemy odwracać głowę, spoglądać w ekran telefonu lub po prostu udawać, że ich nie znamy. To tylko teatr. W rzeczywistości te osoby są bardzo ważnym elementem naszych wspomnień. Przywołujmy je w myślach i uśmiechamy się wtedy sami do siebie.

Świat podobny jest do amatorskiego teatru; więc nieprzyzwoicie jest pchać się w nim do ról pierwszych, a odrzucać podrzędne. Wreszcie, każda rola jest dobra, o ile grać ją z artyzmem i nie brać zbyt poważnie.

- Jejku! zabierasz mnie do teatru? - Cieszę się, że Ci się podoba! Przyjadę po Ciebie po spektaklu!

W życiu zupełnie jak w teatrze\nnie wszyscy grają główne role\na los marzenia koryguje\nniosąc swe dole i niedole.

Kiedy otwierasz książkę, wkraczasz jakby do teatru: najpierw jest kurtyna, odsuwasz ją i przedstawienie się zaczyna