Ach, to cudnie komfortowe, że kiedy mnie ojciec wkurwi, to nie muszę już siedzieć zaciskając zęby, a mogę jebnąć drzwiami i odjechać z piskiem opon.

Daj żyć.

Jestem jak rozbitek, którego statek tonął w najgorszych męczarniach. Odnajduję spokój w samotności i myślach. Powoli oddalam się od ludzi i rzeczywistości, samemu błądząc po świecie.

Gdy mam ciche dni

Wolę słuchać CISZY niż głupiego PIERDOLENIA