Mam swój własny świat. Zamykam w sobie ból. Chcę go udusić, a potem wypłakać. Cały czas z nim walczę. Nie umiem się zwierzać, bo bardzo mnie to boli. Wszyscy mnie mają za zakręconą dziewczynę, która cały czas się śmieje. Ale ja się śmieje, żeby nie płakać.

Jedyny twój problem jest taki, że nie umiesz przyznać się do uczuć, które masz gdzieś tam w środku.

Jestem jak spadochron, czasami się po prostu nie otwieram. Tyle.

Bo po co mówić komuś, co ci jest? I tak stwierdzi, że będzie dobrze i niepotrzebnie się przejmuje :(

Jeżeli ci na czymś bardzo zależy, nie okazuj tego światu. Kochaj i uwielbiaj skrycie bo w każdej chwili na twej drodze może stanąć wredna jednostka i wysadzić wszystko w powietrze.