Człowiek przeżywa wszystko po raz pierwszy i bez przygotowania. To tak, jakby aktor grał przedstawienie bez żadnej próby. Cóż może być warte życie, jeśli pierwsza próba już jest życiem ostatecznym? Dlatego życie zawsze przypomina szkic. Ale nawet szkic nie jest właściwym określeniem, bo szkic jest zawsze zarysem czegoś, przygotowaniem do obrazu, gdy tymczasem szkic, jakim jest nasze życie, jest szkicem bez obrazu, szkicem do czegoś, czego nie będzie.

Przyznaj się, że Ci zależało, przez chwilę, ale zależało.

Jedną z najdziwniejszych rzeczy w życiu jest to, że będzie ono parło do przodu, ślepe i nieświadome, nawet gdy nasz prywatny świat, nasza mała wykrojona przestrzeń, jest niszczony przez kataklizmy, a nawet się rozpada.

Wystarczą chęci, a już wszystko staje się łatwiejsze :)

Okazuje się że jestem taki sam jak wszyscy ludzie. Widzę świat nie takim jaki jest, lecz jakim chciałbym go widzieć.