Nienawidzę Cię za wszystko. Za to że dałeś mi tą cholerną nadzieje z której i tak nic nie wyszło. Za nieprzespane noce i litry połykanych łez. Nienawidzę Cię za wiele rzeczy a przede wszystkim za to że mimo tego jak doskonale Cię znam wciąż Cię kocham czując się z tym żałośnie.

- Płaczesz ? - Nie... - Tylko co ? - Tylko nie mam już do tego wszystkiego siły...

Nienawidzę tego uczucia, gdy nagle czujesz się przygnębiona. Bez żadnego ostrzeżenia, bez oczywistego powodu. Po prostu to się dzieje.

Nie mam wystarczająco dużo środkowych palców by pokazać jak się czuję.

I namiętności zbyt często cię zwodzą. I życie kopie w dupę zbyt często za mocno.