Cisza podziałała na mnie przygnębiająco. Nie ta na zewnątrz, ale ta, co była we mnie samej.

Ogólnie wkurza mnie fakt, że ludzie, którzy są dla mnie ważni z czasem traktują mnie jak powietrze. A później ni stąd, ni zowąd pytają się czemu jestem w złym nastroju, bądź nie mam ochoty z nimi gadać.

Czy mogę się dzisiaj zamknąć i udawać, że mnie nie ma?

I tak kolejnych spieprzonych chwil przybywa sobie powolutku...

Z nieznanych przyczyn dzisiaj się nic nie liczy.