Znowu to zrobił, uciekł. Znowu zostawił mnie, kolejny raz mówiąc, że moje życie z Nim nie ma sensu. A ja kolejny raz upadłam na ziemię, łamiąc się od wspomnień, i próbując wykrzyczeć, że będę Go kochać zawsze

Jak mam patrzeć w przyszłość, skoro Ty miałeś być moim jutrem...

Po prostu nie potrafiłam Cię zatrzymać, przepraszam..

Nauczyłam się, że niektórzy ludzie są na zawsze, a niektórzy tylko sporadycznie i że nie mam żadnego wpływu na to, kto będzie na zawsze, a kto od czasu do czasu.

Chcę usłyszeć to od Ciebie, że to definitywny koniec. Chcę byś wykrzyczał Mi w twarz, że przegraliśmy. Czekam, aż stanowczo stwierdzisz, że to od początku miało marne szanse na przetrwanie, a Twoje zaangażowanie było formą zrobienia Mi przyjemności. Powiedz tak, może to pomoże, bo już sama nie wiem, co ze sobą zrobić.