I niezależnie od tego jak to bardzo boli, to trzeba się z tym pogodzić.

Nadzieja jest jak okruch szkła w stopie. Dopóki w niej tkwi, sprawia ból przy każdym kroku. Kiedy jednak zostanie wyjęty, to co prawda rana przez chwilę krwawi i trzeba trochę czasu, żeby wszystko się zagoiło, ale w końcu można normalnie chodzić.

Naiwność zawsze kosztuje najwięcej.

Ten komu zależy bardziej później przegrywa więcej.

Czy mnie to boli? Nie, mnie to nie boli. Mnie to wewnętrznie rozpierrdala.