Jestem budzikiem i mam niewdzięczną pracę. Ludzie mnie przeklinają, rzucają mną, bija mnie. Ale niezmiernie się cieszę widząc jak człowiek codziennie wstaje. Bo codziennie zbliża się do swojej nieuchronnej śmierci.

Kiedyś przyjdzie taki dzień, rozsypię się jak puzzle, z czasem wiatr mnie rozwieje, a czas zapomni...

Wolę umrzeć jutro niż żyć sto lat nie znając Ciebie.

Szczęście bez łez nie istnieje, tak samo jak nie ma życia bez śmierci.

Życie jest jak płomień palącej się świecy - zostanie zdmuchnięty lub dotrwa do końca, lecz zgaśnie na pewno...