W samotności człowiek dociera do własnych granic, za którymi jest tylko pustka.

W byciu lekkim balonikiem są plusy i minusy. Unosisz się w powietrzu, ale w środku jesteś pusta.

Każda przebyta do końca droga prowadzi dokładnie donikąd. Wdrap się na górę tylko tyle, by sprawdzić, że jest górą. Nie zobaczysz góry z jej szczytu.

I znów przytłacza mnie to uczucie egzystencjalnej pustki

Bo widzisz, najgorszą samotnością nie jest ta, która otacza człowieka, ale ta pustka w nim samym.