Wystarczy źle ulokować uczucia. By nieustannie czekać na to, co nigdy się nie wydarzy.

Nigdy nie dawaj ludziom wszystkiego, bo pewnego dnia zostaniesz z niczym.

Śmierć.. Twoja bliska osoba odchodzi a ty nie potrafisz już jej znaleźć..

Chodzę, mówię, śmieję się, czytam, bawię się, myślę. Ale to nie tak. Zawsze przychodzi moment, w którym coś mnie nagle uderza, że mało nie zwala mnie z nóg. Jakaś porażająca, nagła świadomość niepełności, niekompletności, pustki.

Za co płaczemy nocą, śmiejemy się za dnia? To rzeczywista pustka która, nas ogarnia...