Melancholia i smutek są już początkiem zwątpienia; zwątpienie jest początkiem rozpaczy; rozpacz jest okrutnym początkiem szeregu stopni prowadzących ku złu.

Wybierając zwątpienie jako filozofię życia to tak, jak wybierać bezruch jako sposób przemieszczania się w przestrzeni.

Bywają takie momenty, że po prostu już wątpię. Wątpię w siebie. Wątpię w Nas. Wątpię we wszystko co mnie otacza.

Nie mów, że jesteś słaby, że czegoś nie potrafisz, nie możesz, nie dasz rady, nie nadajesz się. Masz w sobie wielki magazyn siły i potężny generator, który dostarczy ci jej jeszcze więcej, jeśli tylko postanowisz go włączyć i zacząć z niego korzystać.

Kiedy zasieje się ziarno zwątpienia, prawie zawsze puści pędy.