I przychodzi taki dzień, że przestaje Ci zależeć. Nie tylko na nim, ale na wszystkim. Wszystko przestaje być ważne i traci sens. Nie rozumiesz po co się budzisz, po co zasypiasz. Przecież i tak nie masz dla kogo.

Trzeba żywić nadzieję, jak długo się da. Ale trzeba też umieć ją porzucić.

Miarą miłości nie jest to ile jesteś w stanie oddać drugiej osobie, a to z czego jesteś w stanie dla niej zrezygnować.

Kim zostaniesz jak już się poddasz?

Mówią, że nie rezygnuje się z ludzi, których się kocha, ale co jeśli Oni zrezygnowali z nas?