Moja największa potrzeba życiowa to mieć kogoś, kto będzie mnie rozumiał.

Jedynie człowiek może obdarzyć drugiego człowieka tym, co najcenniejsze : miłością, szacunkiem, zaufaniem.

Na zmianę ufam i wątpię chociaż to takie nierozsądne.

Nie ufam nikomu, bo za każdym razem, gdy już zaufam, życie zrobi wszystko aby przypomnieć mi, że to był głupi pomysł.

Człowiek może postąpić dziesięć razy źle, potem raz dobrze i ludzie z powrotem przyjmują go do swoich serc. Ale jeśli postąpi odwrotnie: dziesięć razy dobrze, a potem raz źle, nikt już więcej mu nie zaufa.