Nie można zapomnieć. Można udawać, że się nie pamięta.

Czasem mam ochotę się położyć, zamknąć oczy i zapomnieć o wszystkim.

Mówi się, że potrzeba tylko jednej minuty, żeby kogoś zauważyć, jednej godziny, żeby go ocenić i jednego dnia, żeby polubić, ale całego życia, by go później zapomnieć...

Ja nie zapominam. Ja udaję, że nie pamiętam.

Zapomnienie to początek uzdrowienia.