Tak bardzo nienawidzę siebie. Dlaczego? Dlatego, że kładąc się wieczorem katuje swoją psychikę wspomnieniami.

Pamiętasz te czasy gdy po przyjściu ze szkoły tylko zjadłaś obiad, szybko się przebrałaś i biegłaś na dwór bo tam już czekali na Ciebie inni, żeby się pobawić... TE CZASY JUŻ NIE WRÓCĄ!

Róbmy coś spontanicznego, nie myśląc, nie zastanawiając się, by mieć wspomnienia, by mieć mnóstwo wspaniałych wspomnień!

Tak naprawdę, nigdy nie żyłam czasem teraźniejszym.

Polej kolejkę za te martwe marzenia, za wszystko co miało tu być, czego nie ma. Zalejmy pałę do reszty jak świnie, w głupiej nadziei, że ból przeminie.