Kiedy nie masz kobiety

Stoisz przede mną. Uśmiecham się do Ciebie. Uważasz, że jestem szczęśliwa. Mylisz się. Jestem zagubiona. Samotna. A w mej głowie roi się od potworów. Nie mam z kim porozmawiać. Nie. Nie dlatego, bo nie ma człowieka. Człowiek jest. Tyle, że ludzie nie potrafią słuchać. Nie potrafią zrozumieć. Nie chcą zrozumieć.

Samotny wieczór, jak ja to kocham

Jest tak samo, może tylko trochę smutno. I nie mówisz mi dobranoc. I nie mogę przez to usnąć.

Matka powiedziała mi kiedyś, że samotnie nie da się przetrwać, a gdyby nawet jakoś się udało, to nikt nie chce takiego życia.