Jak każdy potrzebuję miłości i uczuć prawdziwych... ale wolę nic nie mieć, niż mieć coś na niby.

Chodź, opowiem Ci o moim życiu. O miłości, która miała trwać wiecznie. O przyjaźni, której nie było. O bliskich mi osobach, które nagle odeszły.

Leżę w łóżku i rozmawiam z sufitem. dlaczego? Bo wydaje mi się że rozumie więcej niż podłoga.

Mówią, że nieszczęścia chodzą parami, ale ja należę do nieszczęść najlepiej czujących się w samotności.

Tęsknota? Niewyobrażalne uczucie braku kogoś, kogo tak bardzo kochamy.