Niektórych ludzi nie da się zatrzymać, przychodzą po to, by odejść...

To, co w jednym ogrodzie uchodzi za chwast, w innym jest najważniejszą rośliną.

Dlaczego ludzie doceniają bliskość innej osoby dopiero jak ją stracą? Żałują, że czegoś już nie ma dopiero jak się skończy? Boją się powiedzieć o swoich uczuciach tylko dlatego, że boją się odrzucenia? Te pytania są sensowe, gdyż nasz strach wewnętrzny nie pozwala nam czegoś zrobić, a potem żałujemy tego do końca życia..

Jeśli Ci od dłuższego czasu nie wychodzi, trzeba to zakończyć i zrobić krok w przód, gdyż marnujesz czas, a przy okazji kogoś serce.

Brak powodów żeby zostać, to dobry powód, by odejść.