I tylko czasami mam tak wielką ochotę uciec stąd, w zasadzie gdziekolwiek. I ta chęć jest prawie, prawie tak silna jak świadomość, że tego nie zrobię.

Patrząc w okno odpływam w przeszłość i rozmyślam nad tym, co było kiedyś. Później powracam do teraźniejszości i po raz kolejny chcę cofnąć się do czasów dzieciństwa, gdzie wszystko było prostsze.

A ja za dużo myślę, zbyt mocno czuję...

Bo czasem potrzebujemy przerwy, aby zrozumieć i docenić co jest dla nas ważne i jak wiele możemy stracić.

Kiedy budzisz się rano o 5:00 żeby iść do pracy i zastanawiasz się dlaczego nie umarłeś we śnie.