Za szybko i za bardzo się przywiązuję do ludzi. Za łatwo się otwieram i zbliżam. Dostrzegam w ludziach to co dobre, zapominając, że zawsze jest to drugie oblicze, a potem cierpię.

Problem tkwi we mnie bo za bardzo przywiązuje się do ludzi

I cierpię przez to, że nie potrafię czasem odwrócić się plecami do tych ludzi, którzy ranią mnie i mają mnie za nic.

Jak mam o Tobie zapomnieć? Jesteś częścią mnie. Żeby Cię zapomnieć, musiałabym zapomnieć o sobie.

Za bardzo kocham, za bardzo tęsknię, za bardzo się przywiązuję, za bardzo płacze, w ogóle cała jestem za bardzo.