Nie rozumiem ludzi, którzy sami ze mnie zrezygnowali, odepchnęli mnie i zerwali kontakty, a potem wracają i są zdziwieni, że już na nich nie czekam..

Może czasem brakować mi słów, ale nigdy własnego zdania.

Milczymy, by nie pogorszyć sprawy, tracimy szansę nic nie mówiąc.

Uczę się milczenia. Słowami można się zadławić.