Kiedyś może zrozumiesz jak trudno jest wstać, walczyć od nowa.

Nikt nie zauważa tego, że coś ukrywam, że mówiąc: jest ok, mam na myśli: pomóż mi, nie dam rady, mam dość.

To, że się nie skarżę nie świadczy jeszcze, o tym, że wszystko u mnie w porządku.

Czasem mam ochotę gdzieś uciec. Zapalić papierosa, płakać, upić się do nieprzytomności, zasnąć i zapomnieć. Tak, czasami właśnie tego chcę.

Palnij mnie ktoś mocno przez łeb, bo znów zaczynam depresjować...........