Nie warto starać się zatrzymywać przy sobie ludzi przebaczając im każdy błąd spędzać z nimi czas i każdego dnia obdarzać większym zaufaniem. Oni później i tak dokopią Ci tak mocno że stracisz wiarę w innych.

Co ma być, to będzie i nie masz na to żadnego wpływu.

Płacz trochę pomaga, dopóki się płacze. Ale w końcu, wcześniej czy później, trzeba przestać płakać, a wtedy trzeba się zdecydować, co robić dalej.

Czasem mam ochotę tak konkretnie jeebnąć tym wszystkim i pójść w cholerę zostawiając ten syf innym.

Masz taką wartość, jak to, co jest dla ciebie ważne.