Poza tym jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada cicho na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.

Bo ja nie mam już sił znowu... o kimś zapominać

Bo zranione serce nie potrafi... pokochać tak, jak przedtem. Nie potrafi szanować i czuć uniesień gdy dusi w sobie tak wiele bólu. Nie potrafi się pozbierać gdy wie, że tak wiele goryczy w nim jest, nie potrafi pokochać znów, bo tęskni za czymś nieuchwytnym.

Ta całą sytuacja i te słowa to wszystko boli, cholernie boli.

Wiesz co jest dobre i miłe w życiu tym jakże pogmatwanym życiu które daje nam radość i szczęście ból i cierpienie. Wiesz co jest dobre i miłe? Bo ja wiem. To spotkanie kogoś wyjątkowego kogoś z kim będziemy mogli rozmawiać godzinami czy to w dzień czy w nocy. To spotkanie kogoś kto nas wysłucha zrozumie lub postara się zrozumieć. To osoba, z którą spędzanie każdej chwili daje nam radość i szczęście.