Ból innych nieraz gorzej boli niż własny.

Najbardziej bolą wspomnienia, którymi dławię się każdego wieczoru. Nie, nie te nieprzyjemne, tylko te najlepsze, właśnie te bolą najbardziej. Bo najgorsza jest świadomość, że minęło coś pięknego, co już więcej nie będzie miało szansy się powtórzyć.

Ile razy patrząc na gwieździste niebo, można składać życzenie, ile razy można błagać o chodź troszkę szczęścia, ile razy można się zawodzić na osobach, w których oczekiwało się najwięcej wsparcia. Ile można cierpieć, no ile?

Najtrudniej słucha się piosenek, które kojarzą nam się z osobą, która odeszła z naszego życia.

KOCHAM MUZYKĘ to miłość bez zobowiązań, bólu ani zmartwień