Tyle razy Cię zranił, tyle razy okłamał, ale we wszystko wierzysz. Tyle raz Cię przytulał, a ty myślałaś, że to tylko Ciebie tak przytula i to Ciebie tylko tak całuje. Nie ważne ile bólu Ci zadał, brniesz w to dalej. Znasz to uczucie?

Cierp, płacz, konaj z bólu, usiłuj się zabić, przepraszaj, błagaj. Ale mnie to nie obchodzi. Cierpisz? Cieszę się. Płaczesz? Wypiję Twoje łzy. Konasz z bólu? Na mojej twarzy pojawia się uśmiech. Usiłujesz się zabić? Pomogę. Przepraszasz? Nie przyjmuję. Błagasz? Cierp.

Zraniłeś mnie więc obiecuje wbije nóż w twe serce tak że nie pokochasz nigdy więcej!

Poza tym jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada cicho na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.

Bo ja nie mam już sił znowu... o kimś zapominać