Jesteś odpowiedzialny za to co oswoiłeś.

Kochany brzuchu przepraszam za wszystkie motylki. Kochana poduszko przepraszam za wszystkie łzy. Kochane serce przepraszam za całą krzywdę. Kochany mózgu miałeś rację.

Co robić kiedy rozum chce zapomnieć, a serce chce jak najdłużej pamiętać?

Czemu to zawsze jest takie skomplikowane? Gdy jesteśmy obojętni jest zajebiście, lecz gdy zacznie nam zależeć.. wtedy wszystko się wali.

Chodzi o to, by uchwycić nieprzemijające w tym, co przemija.