Wypowiadając na głos jej imię, nadal czuję ukłucie bólu, uszczypnięcie, które mówi, że wciąż noszę ją w swoim sercu.

Nic nie jest bardziej niebezpieczne niż wróg, który nie ma nic do stracenia.

Zestarzałam się troszeczkę w oczekiwaniu na bliskość...

Może tylko nam odchodzenie wydaje się straszne? Może bardziej cierpią ci, co zostają?

Ma pani w sercu truciznę.