Przychodzi taki dzień gdy do człowieka dociera, że dalsza tułaczka nie ma sensu. Że dokądkolwiek idziesz, zabierasz ze sobą siebie.

Moje życie nie jest ani więcej, ani mniej warte niż jakiekolwiek inne.

Nie ma ludzi niebezpiecznych dla otoczenia. To otoczenie jest dla nich niebezpieczne. Oni się tylko bronią.

Wszyscy jesteśmy przedziwną mieszaniną strachu, słabości, dobrych intencji i złych uczynków.

Są zwyczajne godziny i są godziny ułomne, kiedy czas zatrzymuje się i potyka.