Bo najtrudniej jest skończyć, zapomnieć i zacząć od nowa. Koniec często jest nagły, zapominanie może trwać całe życie, a nowego początku może po prostu nie być.

Zapominamy kim dla siebie jesteśmy. Mniej szczęśliwi i radośni, zapominamy, że byliśmy kiedyś dla siebie wszystkim.

Dlaczego po prostu nie wyobrazisz sobie, że to się nigdy nie wydarzyło?

Taka krótka miłość, a takie długie zapominanie.

Wspomnienia upiększają życie, ale tylko zdolność zapominania czyni je znośnymi.